Müthiş Dahiden Hazin Bir Eser

Yılın En İyi Kitabı - San Francisco Chronicle

Yılın En İyi Kitabı - Los Angeles Times

Yılın En İyi Kitabı - Time Dergisi

Eleştirmenlerin Favorisi - Washington Post Book World 

ve

New York Times Best Seller Listesinde 1 Numara!

Siren Yayınları "Müthiş Dahiden Hazin Bir Eser" kitabını işte bu etiketlerle piyasaya sürdü. Etiketler, bir generalin omuzundaki yıldızlar gibi parlıyorlar kitabın ön ve arka kapağında. Olumlu ön yargıya neden olduğundan pek sıcak bakmadım ve benim için çok da önem teşkil etmedi açıkçası. Ama şu kitabın ön kapağındaki "New York Times Best Seller #1" yazısı beni kıllandırmadı değil. Çünkü son dönem Amerikan edebiyatını fazla aydınlık bulmuyorum. Hatta bunu daha da ileriye götürerek Amerikan edebiyatının dünya edebiyatına yarardan çok zarar getirdiğini düşünüyorum. Amerikan edebiyatının üslupta doğallık ve akıcılık adı altında getirdiği yenilikleri ben daha çok yüzeysellik ve anlamda daralma olarak görüyorum. Her neyse gelelim eserimize.


"Müthiş Dahiden Hazin Bir Eser'in yazarı Dave Eggers, dergiciliği ve senaristliğiyle de Amerika'da tanınan bir isim.  Bu kitabında, samimi bir dille kendi yaşam öyküsünden  yola çıkarak insanoğlunun hayatına dair şüphelerini, kaygılarını anlatmaya çalışıyor. Başarılı olabiliyor mu diye sorarsanız; evet, yazarla özdeşim kurabiliyorsunuz. Ama gözünüzde canlanan genç bir dahinin hayatla ilgili yarattığı olasılıkların kaosunda boğulması değil, on yaşında bir çocuğun sayıklamaları. Asla bir dahinin ya da yaratıcı bir beynin içinde gibi hissetmiyorsunuz. Daha çok yolunu şaşırmış ve kendini inandırmak istediği bir evrene hapsetmiş genç bir adamın, sizi inandıramayacağını bile bile ikna çabaları gibi.

Kitap hızla akıyor ve size düşünecek pek fazla zaman bırakmıyor. Çünkü tüm olasılıklar önünüzde, hiç yorulmuyorsunuz. Betimleme fazla yok, mekanları gözümüzde canlandırmamıza yardımcı olacak farklı bir tarz denemek amacıyla, yazar krokilere yer vermiş ve bu kesinlikle çok itici bir yöntem olmuş. Edebiyatın gücü kelimelerden gelir, kelimeler en olağanüstü ortamları bile gözümüzde canlandırmamızı sağlayabilecekken, bir evin krokisini kullanmak yenilikçi ve farklı bir üslup gibi görünse de, bence ucuz bir yaklaşım.

Popüler kültürü eleştirmeye çalışırken popüler kültürün içine o kadar çok gömülmüş ki eser, belki kendisi bile farkında olmadan popüler kültürü yüceltiyor.
Ve hikayenin içinde Toph'un da dediği gibi;
"Mesajınız sizin de ondan farksız olduğunuz."