1933 Berbat Bir Yıldı

Son dönem yazarların uzadıkça uzayan, içimde bir yerlere dokunamayan romanlarından bunaldığım şu günlerde yine John Fante imdadıma yetişti. "1933 Berbat Bir Yıldı", bir solukta okunan, yazarın hayatından ayrıntılar da bulabileceğiniz muhteşem bir roman. Bu kadar ince bir kitapta aile bağları, dostluk, aşk, hayaller ve çaresizlik adına bir çok şey buluyorsunuz. Bir anda Dom Molise oluyor, kendinizi 1933 yılının kara kışında ve Molise ailesinin yoksulluğunda buluyorsunuz. Hayalleri olan genç bir adam Dom. Ona o kadar inanıyorsunuz ki; hayallerini gerçekleştirecek el, kol olmayı arzuluyorsunuz.

Hayallerinin peşinden git derler ama, nasıl gidileceğini kimse anlatmaz bize. Hayallere giden yolculuğun varış garantisi olup olmadığından, dönüş bileti bulup bulamayacağımızdan bahsetmez kimse. Kendi hayallerimiz, sevdiklerimizin hayalleriyle, mutluluklarıyla çakıştığında mesela, yine de seçeceğimiz kendi hayallerimiz mi olmalı. Hayallerimizin gerçekçi olup olmadığından nasıl emin olabiliriz, aslında arzularımızdan çok bir kaçış yolu olarak görüp görmediğimizi nasıl anlayabiliriz?
Hayal kurmak bir risk, bir kumardır bazılarımız için. Ama yine de masasından kalkamayan bir kumarbaz gibi vazgeçemeyiz ondan.
Hayal kurmak bir lükstür bazılarımız içinse. Çaresizliği öğrenmişizdir, yeni bir düşüşe cesaretimiz kalmaz.
Bazıları içinse hayal kurmak o kadar kolay elde edilebilir bir hale dönmüştür ki, artık hayal olmaktan çıkmıştır, bu sefer de anlamını kaybetmiştir. Hayalin anlamı; ona ulaşılan yolun zorluğuyla doğru orantılıdır.
Ve hayaller biriciktir, başkalarını dahil etmek istesek bile, aynı şekilde resmedilmez aynı zihinlerde.
Hayale giden yolculuk, tek kişiliktir.

Ve "1933 Berbat Bir Yıldı" arka kapağından:

"Yüce Tanrım bana yardım et! Ve açtım adımlarımı, düşüncelerim de peşimden geliyorlardı, koşmaya başladım, donmuş ayaklarım fareler gibi cıyaklıyorlardı; koşmanın da yararı olmadı, düşünceler bırakmıyordu peşimi. Ama koşarken Kol, o canım sol Kol duruma hakim oldu ve bana usulca seslendi; sakin ol evlat, yalnızlık bu, bir başınasın dünyada; ne baban, ne annen, ne inancın yardım edebilir sana; kimse kimseye yardım edemez, sadece sen yardım edebilirsin kendine, ben de bu yüzden buradayım, çünkü biz birbirimizden ayrılamayız, birlikte herşeyin üstesinden geliriz."