Mezarlarınıza Tüküreceğim

 Mezarlarınıza Tüküreceğim adından da anlaşılabileceği gibi bir intikam öyküsü. Boris Vian'ın önce Vernon Sullivan takma ismiyle yazdığı, bir süre yasaklı olan, daha sonra filme çekilen ve yazarının filmin ilk gösterimi sırasında hayatını kaybettiği kitabı. Derisinin rengi beyaz olan melez bir zencinin beyazlardan intikam alma hikayesi. Derin bir nefretin alev alev satırlarda gezdiği sarsıcı bir eser.

Başkahraman Lee, kendisine ve ailesine yaşatılanların öcünü almaya çalışırken, yapılan kötülükler kendi elinde katlanıyor, büyüyor.. Ona yaşatılanlara, onun yaptıklarına tüm bunlara neden olan ırkçılığa, iki yüzlü ahlak anlayışına hepsine birden toplu bir nefret hissediyorsunuz.

Ne yaşamış olursa olsun başkahramanla özdeşleşmeniz mümkün değil, çünkü kin duyduğu insanlar kadar kötü, intikamı, acıları, kötülükleri bir kısır döngüye kilitliyor.

İşte bu noktada Vian, yaptığımız kötülüklerin, ne sebeple olursa olsun, bumerang gibi bize geri döneceğinin altını çiziyor.

Alışılmadık bir Boris Vian üslubu, hikayenin sarsıcılığına ve konusuna dikkat çekmek istediğinden olsa gerek her zamankinden daha yalın bir anlatım. Başkahraman Lee'nin intikam yöntemi olarak kullanılsa da, gereğinden fazla erotik öğeler içeriyor. Kitabın bu yönü biraz rahatsız edici, ayrıca üslup olarak sadece konu odaklı olması, Vian'ın diğer eserlerinde bulduğum müzisyen dokunuşunu bu eserinde yakalamama engel oldu.

Mezarlarınıza Tüküreceğim bir kült eser olarak yerini, edebiliğiyle olmasa da, çarpıcı hikayesiyle hak ediyor.
Bir intikam hikayesi, tam da olacağı gibi, çevresini ve kendisini yakan bir intikam ateşiyle, yeni bir intikam erine doğru parlayarak yol alıyor.

Ve kitaptan, Lee'den intikam:

"Kafası hala Tanrıya ve iyiliğe dair önyargılarla doluydu. Tom fazla namusluydu, bu da onun sonu olacaktı. Sanıyordu ki iyilik yapmakla iyilik bulunur, oysa böyle bir şey olsa bile, bu sadece bir rastlantıdır. Önemli olan tek bir şey vardır; o da öç almak, hem de fazlasıyla."